Στη Γη Είμαστε Πρόσκαιρα Υπέροχοι, Ocean Vuong

 

Ρώτησαν τον Ocean Vuong αν η τέχνη απαιτεί πόνο για να γεννηθεί. Τους απάντησε ΄΄όχι΄΄, πιο πολύ για να το πιστέψει κι  ο ίδιος, όπως θα γράψει.

Δεν ξέρω αν απαιτείται πόνος, σίγουρα όμως χρειάζεται γενναιότητα για να γράψεις ένα βιβλίο σαν αυτό, γιατί στην ουσία ο Vuong, μέσα σε 315 σελίδες, δημιούργησε το χάρτη της πολυτάραχης ζωής του κι έβαλε τις πληγές του σημάδια για εμάς, για να βρούμε το δρόμο και να βγούμε από το προσωπικό μας σκοτάδι, στο φως. Όπως έκανε κι εκείνος. Κι αν κάποτε στη ζωή σας, ακολουθήσατε κάποια μονοπάτια παρόμοια με τα δικά του, τότε η ανάγνωση αυτού του βιβλίου θα σας συγκλονίσει.

Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι» είναι ουσιαστικά μια επιστολή προς την αγράμματη μητέρα του, η οποία προφανώς δε θα μπορέσει ποτέ να διαβάσει, γεγονός που του δίνει τη δύναμη να γράψει τα πάντα για να απελευθερωθεί. Είναι η καταγραφή των αναμνήσεων του από τη συμβίωση με δυο γυναίκες στιγματισμένες από τον πόλεμο του Βιετνάμ, τη μητέρα και τη γιαγιά του, οι οποίες παλεύουν με το μετατραυματικό στρες και τη σχιζοφρένεια. 

Είναι η ιστορία του «Μικρού Σκύλου» όπως τον αποκαλούσαν, ενός παιδιού που ποτέ δεν ένιωσε να ανήκει απόλυτα στον κόσμο αυτό. Ο Vuong μεταχειρίζεται τις λέξεις, όπως ένας μουσικός τις νότες, για να σου πει ένα σπαρακτικό τραγούδι ζωής. Με διάσπαρτες αναφορές στις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, με τη βία να έχει σχεδόν εισχωρήσει στο DNA του, μοιάζει να ακροβατεί ανάμεσα στο φοβισμένο παιδί του τότε και τον απελευθερωμένο άνδρα του τώρα.

Λυρικός, ευαίσθητος, εξομολογητικός, ωμός, αέρινος, συγκινητικός, ο Vuong γράφει ένα βιβλίο για τον ξεριζωμό, τη βία, το ρατσισμό, την οπλοκατοχή, τη χρήση ουσιών, την ομοφυλοφιλία, τον πόλεμο και τον έρωτα. Γράφει ένα βιβλίο για τη ζωή, στην οποία ερχόμαστε μόνο μια φορά. Ας είμαστε υπέροχοι…κι όσο κρατήσει.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg.