* Redheadreads *

Το τέταρτο μυθιστόρημα του Γαλλο-Σενεγαλέζου συγγραφέα Μοχάμεντ Μπουγκαρ Σαρ με τίτλο «Η πιο μυστική μνήμη των ανθρώπων», βραβεύτηκε το 2021 με το βραβείο Goncourt , καθιστώντας τον με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο συγγραφέα της Υποσαχάριας Αφρικής που καταφέρνει να αποσπάσει τη σημαντικότερη λογοτεχνική διάκριση της Γαλλίας. Το βιβλίο του Μπουγκαρ Σαρ είναι εμπνευσμένο από την πραγματική ιστορία του συγγραφέα Γιάμπο Ουολογκεν, ενός συγγραφέα που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για το πρώτο του βιβλίο – το οποίο ο Σαρ διάβασε σε νεαρή ηλικία και στάθηκε αφορμή για να ανάψει μέσα του η φλόγα της συγγραφής- αργότερα όμως κατηγορήθηκε για λογοκλοπή και χάθηκε κυριολεκτικά από προσώπου γης.  «Η πιο μυστική μνήμη των ανθρώπων» περιστρέφεται γύρω από ένα σπάνιο βιβλίο, γραμμένο το 1938 από έναν μυστηριώδη συγγραφέα με το όνομα Τ.Σ.Ελιμάν- το alter ego του Ουολογκεν αλλά και του ίδιου του Σαρ- με τον ακόμη πιο μυστηριώδη τίτλο «Ο λαβύρινθος του απάνθρωπου», ένα αντίγραφο του οποίου θα πέσει στα

  «Όλα μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή, από μιαν ανεπαίσθητη στροφή. Μια ελάχιστη ρωγμή στο γυαλί αρκεί για να θαμπώσει όλη η εικόνα του κόσμου, ή να ραγίσει μια καρδιά για πάντα.» Καθρέφτες και είδωλα. Το δικό μας, των ανθρώπων μας, των φαντασμάτων που μας στοιχειώνουν και ξεπροβάλλουν πίσω μας σε ανύποπτο χρόνο. Κάτοπτρα παραμόρφωσης, διερρηγμένοι οικογενειακοί δεσμοί και θαμπές αναμνήσεις που πληγώνουν πιο βαθιά κι από σπασμένο γυαλί. Τρεις γυναίκες που μοιράζονται το ίδιο αίμα και το ίδιο θλιβερό παρελθόν. Η Ερμιόνη κι η μικρότερη αδελφή της Στέλλα, θα βιώσουν μια προσωπική τραγωδία που θα τις οδηγήσει στο κατώφλι συγγενικών τους προσώπων. Εκεί, θα υπάρξουν για χρόνια σιωπηλοί μάρτυρες μιας φρικαλεότητας που δεν δηλώνεται ποτέ με   λέξεις αλλά με αχνά σημάδια, σαν δαχτυλιές πάνω σε σκονισμένο καθρέφτη. Πρωταγωνίστρια της τραγικής ιστορίας που θα ενώσει τις τρεις γυναίκες, η μεγαλύτερη ξαδέλφη τους Νόρα, μια γυναίκα που παραμένει αθέατη σε όλο το βιβλίο αλλά η ιδιόμορφη πα

                           «Είναι αλήθεια ότι λάμπετε στο σκοτάδι;» Το λογοτεχνικό τσουνάμι που σήκωσε η Fernanda Melchor με την εποχή των Τυφώνων, φαίνεται πως -ΕΥΤΥΧΩΣ- άνοιξε το δρόμο και για την ανάδειξη έτερων γυναικείων λογοτεχνικών φωνών από τη Λατινική Αμερική, όπως αυτή της Βολιβιανής Λιλιάνα Κολάνσι που συστήνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό με την συλλογή διηγημάτων της «Λάμπετε στο σκοτάδι». Όπως η ίδια η συγγραφέας αναφέρει στον επίλογο του βιβλίου της, πηγή έμπνευσης για την παρούσα συλλογή διηγημάτων στάθηκε το πραγματικό περιστατικό ραδιενεργούς μόλυνσης στην Γκοϊάνια της Βραζιλίας  το 1987, ωστόσο τα διηγήματα που την απαρτίζουν, αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας. Η Κολάνσι γράφει έξι φουτουριστικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας, που ξεκινούν  από τους ανθρώπους των σπηλαίων και καταλήγουν σε ένα δυσοίωνο για την ανθρωπότητα μέλλον, το οποίο όμως φαντάζει πιο κοντά από ποτέ. Τα διηγήματα της Κολάνσι βρίθουν από συμβολισμούς που αναδεικνύουν με παραστατικότητα την αέ