Τέρρα Άλτα, Χαβιέρ Θέρκας

                             «Το μισό μυθιστόρημα το βάζει ο συγγραφέας

                                   και το άλλο μισό το βάζουμε εμείς.»

Ανέκαθεν με προσέλκυαν ιστορίες ανθρώπων που επιβίωσαν από τραυματικές εμπειρίες ή μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, ίσως γιατί μου γεννά απέραντο θαυμασμό η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας οι άνθρωποι και το γεγονός πως πάντα, ό,τι κι αν συμβεί, κάπως με κάποιο τρόπο, επιβιώνουμε. Προσωπικά μου δίνει δύναμη να σκέφτομαι πως κι εγώ, όταν αναπόφευκτα κληθώ να αντιμετωπίσω κάτι παρεμφερές, θα τα καταφέρω. Ελπίζω.

Στο μυθιστόρημα του Θέρκας, ο κεντρικός του ήρωας, ο αστυνομικός Μελτσόρ Μαρίν, είναι ένας από αυτούς που  τα κατάφεραν. Τριαντάρης αγνώστου πατρός, με άσχημα παιδικά χρόνια, μια δυσλειτουργική σχέση με την μητέρα του που εργάζεται ως ιερόδουλος και πολλά μπλεξίματα από τα εφηβικά του κιόλας χρόνια, ο Μελτσόρ θα κληθεί να διαλευκάνει την αποτρόπαια δολοφονία ενός υπερήλικου ζευγαριού, μέλη της πιο πλούσιας οικογένειας της πόλης στην Ισπανική Τέρρα Άλτα, όπου ο ίδιος κατοικεί κι εργάζεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η αφήγηση του Θέρκας γίνεται σε δύο χρόνους, καθώς από τη μία ακολουθούμε τον αστυνομικό στην πορεία που διαγράφει προς την εξιχνίαση του ειδεχθούς εγκλήματος κι από την άλλη, ταξιδεύουμε πίσω στο παρελθόν του, στα παιδικά του χρόνια και σε όλα εκείνα που διαμόρφωσαν τον μετέπειτα χαρακτήρα του.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ο συγγραφέας δεν επικεντρώνεται τόσο στην επίλυση του μυστηρίου γύρω από τον φόνο των δύο μεγιστάνων, όσο στη ζωή του αστυνομικού, στο σκοτεινό του παρελθόν, στο διάβασμα βιβλίων που στάθηκε αφορμή να ξεκινήσει μια νέα ζωή, στις ανεπούλωτες πληγές του και στη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε στην Τέρρα Άλτα. Ο Θέρκας πλάθει με μεγάλη δεξιοτεχνία έναν τόσο σάρκινο ήρωα που δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς μαζί του και φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου, να μη σε νοιάζει τόσο η έκβαση της υπόθεσης που χειριζόταν, όσο η τροπή που τόσο απρόσμενα πήρε η ζωή του.