Παραντάις, Fernanda Melchor

Στα σκαλιά μιας ερειπωμένης έπαυλης, που ο θρύλος θέλει να ανήκει σε μια αιματοβαμμένη Κοντέσα που το στοιχειώνει μέχρι σήμερα, δύο έφηβοι, ο πλούσιος Φράνκο κι ο πάμφτωχος Πόλο, πίνουν φθηνό αλκοόλ και καταστρώνουν σχέδια καπνίζοντας.

Ο Φράνκο είναι γιος μεγαλοδικηγόρου που περνά τις καλοκαιρινές του διακοπές στην κατοικία των παππούδων του, στο πολυτελές οικιστικό συγκρότημα "Παρανταις" , τόπο εργασίας του Πόλο. Η εμμονή του Φράνκο με μια γυναίκα, επίσης κάτοικο του συγκροτήματος κι η δίψα του Πόλο να ξεφύγει από ένα περιβάλλον που του καταδυναστεύει κάθε ελευθερία, θα οδηγήσουν στην εκτέλεση ενός σχεδίου με ολέθριες συνέπειες.

Στο γνώριμο ύφος με το οποίο μας συστήθηκε στην "Εποχή των Τυφώνων", η Μελτσορ επιστρέφει, γράφοντας ένα εμπρηστικό μυθιστόρημα βίας, που μας βουτά με τη μία στη λερή κολυμπήθρα της χώρας της . Το βιβλίο αυτό είναι ένα σκοτεινό, αγωνιώδες μυθιστόρημα που εξαρχής μοιάζει τόσο δυσοίωνο όσο τελικά καταλήγει .

Η χειμαρρώδης, αθυρόστομη αφήγηση της, χωρίς ανάσα ,κόμματα κι αναστολές, γραπωνει τον αναγνώστη από το λαιμό και τον αναγκάζει να διαβάσει ως το τέλος. Ειναι απαράμιλλο το ταλέντο της συγγραφέως να αφηγείται ιστορίες τόσο έντονες που σου συστρεφουν τα σωθικά και παράλληλα τόσο υπνωτιστικές που δύσκολα θα μείνουν μισοτελειωμένες.

Τα βιβλία της Melchor είναι καθρέφτης της βίας, των κοινωνικών ανισοτήτων, της ανέχειας και της εγκληματικότητας που μαστίζουν τη χώρα της κι η αφήγηση της μοιάζει με κινούμενη άμμο . Όσο πιο πολύ διαβάζεις, τόσο πιο πολύ βυθίζεσαι στο τρομακτικό σκοτάδι των ιστοριών της .

Συγκλονιστικά καλό!