Η Πύλη Του Ταξιδιού Χωρίς Επιστροφή, David Diop

«Χάρη στην τέχνη, κατορθώνουμε κάποιες φορές να μισανοίξουμε μια μυστική πόρτα που οδηγεί στην πιο σκοτεινή πλευρά της ύπαρξής μας, που είναι πιο μαύρη κι απ’το πιο βαθύ μπουντρούμι».

Λίγο μετά το θάνατο του Γάλλου φυσιοδίφη Μισέλ Αντανσόν, η κόρη του Αγκλαέ θα κληρονομήσει μια ετερόκλητη περιουσία που απαρτίζεται από μια πληθώρα αντικειμένων, φυτών κι επίπλων, αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ενασχόλησης του πατέρα της με την καταγραφή και ταξινόμηση τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας της Σενεγάλης. Στο συρτάρι ενός επίπλου απ’αυτά που κληρονόμησε, η Αγκλαέ θα βρει έναν κόκκινο φάκελο από μαροκινό δέρμα που περιέχει γράμματα του πατέρα της για΄κεινη. Και κάπως έτσι θα ανοίξει μπροστά της η πύλη του ταξιδιού χωρίς επιστροφή, ενός συναρπαστικού ταξιδιού που θα την οδηγήσει στη Σενεγάλη του 1750.

Ο εξαιρετικός David Diop επανέρχεται με ένα μαγικό μυθιστόρημα για τη χώρα του κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής, το οποίο περιγράφει με αστείρευτη γλαφυρότητα τον αντίκτυπο της αποικιοκρατίας σε  αυτή, χρησιμοποιώντας σαν αφηγηματικό του όχημα έναν ανεκπλήρωτο έρωτα κι ένα ταξίδι που έμελλε να αλλάξει για πάντα τον ρου της ζωής του Γάλλο φυσιοδίφη.

Η απαράμιλλη συγγραφική δεινότητα του Diop ανοίγει στον αναγνώστη την πύλη προς ένα συναρπαστικό ταξίδι στην Αφρικανική ενδοχώρα, τον κάνει κοινωνό των ηθών και των εθίμων του λαού της Σενεγάλης που ζει σε αρμονία με τη φύση και τα ζώα, υπερασπίζεται με σθένος τη γλώσσα και την ταυτότητά του, παρά την αλλοίωση που προσπαθούν να επιβάλλουν οι δυνάστες του.

Ο μύθος κι η ιστορία, η μνήμη κι η γλώσσα, ο έρωτας κι η φιλία, ο ρατσισμός κι οι προκαταλήψεις αλλά και το αιώνιο καταφύγιο του ανθρώπου, η τέχνη, είναι μόνο κάποια από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Σενεγαλέζος συγγραφέας σε αυτό το εκπληκτικό μυθιστόρημά του.

Διαφορετικό από το «Τη νύχτα,όλα τα αίματα είναι μαύρα», αλλά εξίσου αλησμόνητο, το βιβλίο του Diop είναι ένα λυρικό αφρικάνικο τραγούδι, που δεν θα αφήσει κανένα ασυγκίνητο.