Διαλυμένο Κορίτσι, Kathleen Glasgow

 

Έχουν κάτι το «ανακουφιστικό» οι ιστορίες επιβίωσης, μας υπενθυμίζουν πως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ζωή συνεχίζεται. Προσωπικά, τρέφω απεριόριστο θαυμασμό για τους ανθρώπους που γεννιούνται από τις στάχτες τους όπως οι φοίνικες, για ‘κείνους που, από την κατηγορία «καμένο χαρτί» μεταπηδούν με κόπο στο «τα κατάφερα», δίνουν μια ώθηση από τον πάτο που έφτασαν και από την απόλυτη συντριβή, φτάνουν στον προσωπικό τους θρίαμβο.

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι κι η Τσάρλι Ντέιβις,η ηρωίδα που έπλασε η Αμερικανίδα συγγραφέας Kathleen Glasgow στο συγκινητικό της μυθιστόρημα με τίτλο «Διαλυμένο Κορίτσι», μια ταλαιπωρημένη έφηβη, τρόφιμο του Κέντρου Κρίλι, μιας κλινικής που ειδικεύεται στα άτομα με ψυχικές νόσους και τάσεις αυτοτραυματισμού. Η Τσάρλι είναι ένα κορίτσι γεμάτο «αιχμηρές γωνίες», τραύματα ψυχής που την οδήγησαν από πολύ μικρή στους δρόμους, την πορνεία και τη μετατροπή του σώματός της σε έναν χιλιοτρυπημένο καμβά γεμάτο ουλές και πόνο. Με άλλα λόγια, η Τσάρλι είναι ένα διαλυμένο κορίτσι.

Όταν τα χρήματα τελειώσουν, η Τσάρλι θα βρεθεί πάλι στους δρόμους, μόνο που αυτή τη φορά, έχει σκοπό να επιβιώσει.

η συγγραφέας έγραψε το εν λόγω μυθιστόρημα σαν φόρο τιμής στις πάνω από δύο εκατομμύρια γυναίκες που κάθε χρόνο καταφεύγουν στον αυτοτραυματισμό στις ΗΠΑ. Θέλησε μέσα από την ιστορία της Τσάρλι να μιλήσει για τη δική της αλήθεια, για το παρελθόν που μεταφέρεται στην ενήλικη ζωή μας, μέσα από τις πληγές μας, ορατές και μη.

Είναι ένα απίστευτα καλογραμμένο βιβλίο που αφυπνίζει, εμπνέει και παρακινεί, με θεματικούς άξονες-πέρα από την επιβίωση- τη σημασία της οικογένειας στη ζωή μας και τις συνέπειες της έλλειψής της, την τέχνη κάθε μορφής που παραμένει αιώνιο καταφύγιό μας τις δύσκολες ώρες, την τοξικότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και πόσο δύσκολο είναι να αποκοπούμε από αυτές, την καλοσύνη-φάρο στα σκοτάδια μας αλλά και την αγάπη, τον μοναδικό τρόπο να κολλήσουν τα κομμάτια μας.