H Eποχή Των Τυφώνων, Φερνάντα Μέλτσορ

 

«Πολλά τα κακά σε αυτόν τον κόσμο, μα κανένα χειρότερο από τον άνθρωπο…»                                                                                  

   Σοφοκλής

Είχαμε την «τύχη» να γεννηθούμε άνθρωποι. Είχαμε την ατυχία να πιστέψουμε πως είμαστε ανώτεροι των άλλων ειδών, προνομιούχοι. Κάποιοι καταφέραμε να βγούμε από το βούρκο της ανθρωπότητας, αλώβητοι σχεδόν,να μορφωθούμε,να συστήσουμε κοινωνίες,να εξελιχθούμε.

Κάποιοι άλλοι όμως,όχι. Αυτά τα όντα, κατ’ευφημισμόν άνθρωποι, δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν από το βούρκο και να αποποιηθούν τη ζωώδη πλευρά τους. Έτσι, χρόνια τώρα, περιφέρουν τη μιαρή τους ύπαρξη, αφήνοντας μολυσμένα αποτυπώματα στις ζωές άλλων πλασμάτων, καταστρέφοντάς τες ολοσχερώς, μήπως έτσι καταφέρει να αποκτήσει μια κάποια αξία η αξιοθρήνητη υπόστασή τους.

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, θα βουτήξεις κι εσύ σε ένα τέτοιο βούρκο και σίγουρα τελειώνοντας το, δεν θα είσαι πλέον ο ίδιος άνθρωπος. Θα σε παρασύρει ο χειμαρρώδης λόγος της αφηγήτριας, ένα μακροσκελές κείμενο χωρίς σταματημό, που μοιάζει να γράφτηκε χωρίς ανάσα. Ένα ποτάμι λέξεων οργής, θυμού κι αγανάκτησης για τις τρισάθλιες συνθήκες διαβίωσης κάποιων γυναικών στη λιγότερο ευνοημένη πλευρά της λατινικής Αμερικής του σήμερα, του τότε και δυστυχώς του ακόμα.

Με επίκεντρο τη στυγερή δολοφονία ενός περιθωριοποιημένου ανθρώπου, της λεγόμενης «Μάγισσας», σε ένα χωριό κάπου στα βάθη του Μεξικού, η συγγραφέας γράφει ένα σοκαριστικό  μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, γεμάτο αποκρουστικές εικόνες βίας, ναρκωτικών, εκπόρνευσης, παιδοφιλίας και κάθε μορφής κακοποίηση που υφίστανται οι ηρωίδες της.

Δε θα σας κρύψω πως πρόκειται ίσως για το σκληρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Όμως κατανοώ πλήρως πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος της συγγραφέως να μιλήσει για όλα αυτά που ίσως αποτελούν και δικά της βιώματα. Το αγοραίο λεξιλόγιο στο εν λόγω βιβλίο δε με ενόχλησε καθόλου. Δε νομίζω πως τέτοιες τερατώδεις πράξεις πρέπει να καμουφλάρονται. «Η Εποχή των Τυφώνων» είναι ένα ζοφερό παραμύθι ενηλίκων, ένα συγκλονιστικό βιβλίο για την πιο σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων, με ένα τέλος όπου η ελπίδα σιγοκαίει αχνά, σαν ένα κερί που κατάφερε να μείνει αναμμένο, παρά τους τυφώνες που το έπληξαν.